وقتشه بپوشیم لباس رزم
برداریم همه نقاب ترس
زن و مرد بگیریم اسلحه دست
از دیو بگیریم کشور رو پس
تا زندم، بدون که ایران زندس
تا زندم، بدون مهسا زندس، کیان زندس
دیگه نمی ترسیم، می جنگیم
پروندتون پر شده، سنگین
واسه همه ما باعث ننگین
سپاه، بسیج, آخوند های بنگی
خون ریختین پس باید جون بدین
چهل سال مفت خوردین، باس برین
نیست تو وجود ما یک زره بزدلی
دقیقن برعکس اون دزد پیر ( سید علی)
یه مشت آدم بی قیرت، بی شرف
آدم که نه، از حیون بد ترن
تحریک می شن با یک تار مو
افکار شون بدجور میده بوٌ
دستاشون اقشته به خون
چشم شون فقط دنبال پول
با دین میزنن مردم رو گول
یا با زندانٌ، باتنُ، زور
دیگه فایده نداره این کارتون
هیچ وقت نکردیم اعتماد بتون
میترسید از اتحادمون
ایران زمینِ اعتقادمون
پس یکی رو بٌکش، ده تا پا میشن
محاله خیابون به زودی خالیشن
امنیت رو نمیتونید ببینید خوابشم
هیچ فرق نداره روز باشه یا که شب
این دفه فرق داره با دفه های قبلی
بدون دخالت ندارن کشور های غربی
زانو نمی زنیم جلو شما یا نفر بعدی
میرسه زمان گریه اگه الان می خندی
مرد نیستین تکی بشن روبرو
می کشین بعد می خواین بکنیم گفتگو
لاشخوره بی غیرت دولتی، هنرمد، نظامی، ارتشی، توف توروت
خون مردم، به راحتی نمی شه شسته
بیدار شده درون ما انقلاب خوفته
واضست که پایه های نظام سسته
زد مای اگه وایستی رو پوستت
بعد ما، نوبت ناموس توِ توٌ گور
وطن فروشی اگه بکنی سکوت
کارتون تمام دیگه نزدیکه سقوط
با دست خودتون ساختین تابوت
۵۷ نیست، نمی میدیم گل بتون
خون به جوش آمده از ظلم تون
دست خالی، سینه سپر، میزنیم ظل بتون
ترس تو چشاست، از کوچیک تا گندتون
بزدلین، با اسله از دور در کمین
مردترن از شمان دختران ایران زمین
شماید که باید بزنین روسی
نزدیک روزی که نمونه عمامه رو سری
