Orkest Klein - Het Leed Versierd Lyrics

Ze lalt en ze valt

Als ze te veel gedronken heeft

Geeft ze alles wat ze heeft

Aan iemand die vraagt



Zo lang al zo bang

Om helemaal alleen te leven

Blijft ze fantasieën weven

Tot diep in de nacht



Ze kijkt tv, ze drinkt thee

Ze leest brieven, ze draait platen

Schrikt als ze zichzelf hoort praten

En niemand haar hoort



Dan doet ze de lichten uit en controleert het gas

En als vanzelf glijdt haar jas

Over haar schouders heen

Altijd op jacht, gedreven door angst dat ze kansen mist

Vreemd dat ze altijd ergens wil zijn

Waar ze niet is



Ze zit alleen kijkt om zich heen

Lacht als iemand haar iets vraagt

Gesprekken saai en afgezaagd

"Waar ken ik je van?"



Ze praat en verraadt

Dat ze iemand wil vertrouwen

Stomweg van iets wil gaan houden

"Heb jij thuis nog drank?"



Dan staat ze op en rekent af

En als vanzelf glijdt haar jas

Over haar schouders heen

Altijd op jacht, gedreven door angst dat ze kansen mist

Vreemd dat ze altijd ergens wil zijn

Waar ze niet is



Eenzaam tussen duizend vrienden

Duizend vrienden, toch alleen

Eenzaam tussen duizend vrienden

Duizend vrienden, toch alleen



Ze kijkt en het lijkt

Alsof het dit keer anders is

Omdat hij lief, verstandig is

"Wil jij er nog één?"



En dan lalt ze en valt ze

Als ze te veel gedronken heeft

Het lijkt alsof ze nu pas leeft

"Blijf maar slapen vannacht"



En 's morgens schrikt ze

Van iemand die naast haar ligt

Kijkt met haar ogen dicht

Naar de film van haar leven

Ze zoekt tussen scènes die ze vertraagd langs haar netvlies laat gaan

En de mooiste herinnering wil ze voor eeuwig stil laten staan



Eenzaam tussen duizend vrienden

Duizend vrienden, toch alleen

Eenzaam tussen duizend vrienden

Duizend vrienden, toch alleen