Saatlerce derin kara bata çıka yürümüş gibi yoruldum
Yalnız seni görmek istemekti tek umudum tek arzum
Sabahın köründe uyandım soğuk ve durdu kalbim
Uykuya daldı donuk ve soluktu
Fırlatıp atsan beni de bir uçak gibi ellerinde
Kağıttan yapılmış ipince belinde uyumak diye
Sayıkladım adını dün gece kendimden utansam bile
Sorma neden diye cevabım yok
Bana doğru gelsen yine
Kovalanıp durdum hep peşinde
Saatim geri ama yetişemedim
Bir an bile